ქართული ოცნების მიერ ინიიცირებული ახალი საკანონმდებლო პაკეტით, კვლავ რეპრესიული ცვლილებები შედის შეკრებებისა და მანიფესტაციების შესახებ კანონში და ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსში.^[1] 

ცვლილებების მიხედვით:

- არსებულ მოწესრიგებას ემატება შინაგან საქმეთა სამინისტროს გაფრთხილების ვალდებულება იმ შემთხვევაშიც, თუ შეკრება “ხალხის სავალ ადგილას” იმართება. (მოქმედი რედაქციით გაფრთხილების ვალდებულება არსებობდა მხოლოდ ტრანსპორტის სავალ ადგილას იმართებოდა. ასევე, გავრთხილება მოქმედი რედაქციით მიემართება არა შსს-ს, არამედ მუნიციპალიტეტის აღმასრულებელ ორგანოს).^[2]

• - გაფრთხილების წარდგენის ვადა კვლავ შეკრების ან მანიფესტაციის ჩატარებამდე არაუგვიანეს 5 დღეა. კვლავ ძალაში რჩება სპონტანური შეკრების/მანიფესტაციის შემთხვევაში გაფრთხილების ვალდებულება, რომელიც შესაძლოა ხუთდღიანი ვადის დაუცველად  იქნეს შეტანილი (ასეთ შემთხვევაში, გაფრთხილება უნდა იქნას შეტანილი დაუყოვნებლივ, გონივრულ ვადაში, მას შემდეგ, რაც პასუხისმგებელი პირისთვის ცნობილი გახდება სპონტანური შეკრების/მანიფესტაციის ორგანიზების/ჩატარების შესახებ ინფორმაცია.) ამ შემთხვევაშიც, იცვლება გაფრთხილების ადრესატი და იგი შსს იქნება.^[3] 
• 
  
• - საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრო უფლებამოსილია იქნება გაფრთხილების მიღებიდან 3 დღის განმავლობაში (ან სპონტანური შეკრების ან მანიფესტაციის ჩატარებისას, ჩატარების ადგილზე) განიხილოს შეკრების ან მანიფესტაციის ჩატარების ადგილის ან/და დროის, სვლაგეზის შეცვლის მიზანშეწონილობის საკითხი და წერილობით ან კომუნიკაციის სხვა საშუალებით, მისცეს მათ შესასრულებლად სავალდებულო მითითება ამის შესახებ. (აქამდე მოქმედი რედაქციით მუნიციპალიტეტს შეეძლო გაეცა რეკომენდაცია შეკრების ან მანიფესტაციის ადგილის ან დროის ცვლილების შესახებ, თუმცა იგი სავალდებულო არ იყო. ასევე, ასეთი რეკომენდაციის გაცემის საფუძვლებს წარმოადგენდა ა. საწარმოების, ორგანიზაციების და დაწესებულებების ნორმალური ფუნქციონირებისთვის საფრთხის შექმნა და ბ. იმავე ადგილას სხვა აქციის ჩატარების დაგეგმვა. კანონპროექტით ამ საფუძვლებს ასევე ემატება სატრანსპორტო საშუალებების, ხალხის შეუფერხებელ გადაადგილებისთვის, ადამიანის უფლებებისა და თავისუფლებებისთვის ან მართლწესრიგისთვის საფრთხის შექმნა.)^[4]
• 
  
• - ცვლილებების მიხედვით, შეკრების ან მანიფესტაციის მონაწილეთა მიერ ხალხის სავალი ნაწილის ნაწილობრივ ან სრულად გადაკეტვის შემთხვევაში შსს უფლებამოსილია მიიღოს გადაწყვეტილება ხალხის სავალი ნაწილის გახსნის ან/და ხალხის მოძრაობის აღდგენის შესახებ, თუ შეკრების ან მანიფესტაციის მონაწილეთა რაოდენობის გათვალისწინებით შეკრების ან მანიფესტაციის ჩატარება სხვაგვარად შესაძლებელია. (აქამდე აღნიშნული წესი მხოლოდ ტრანსპორტის სავალ ნაწილზე ვრცელდებოდა.)^[5] 
• 
  
• - იკრძალება ხალხის სავალი ნაწილის ხელოვნურად გადაკეტვა, თუ ამას არ მოითხოვს შეკრების ან მანიფესტაციის მონაწილეთა რაოდენობა (აღნიშნული შეზღუდვა აქამდე მხოლოდ ტრანსპორტტის სავალ ნაწილზე ვრცელდებოდა)^[6]
• 
  
• - ხალხის სავალი ნაწილის მასობრივად გადაკეტვის შემთხვევაში, შსს უფლებამოსილი იქნება მიმართოს შეკრების ან მანიფესტაციის მონაწილეებს ან/და ორგანიზატორს და გააფრთხილოს ისინი იმის თაობაზე, რომ თუ მასობრივად გადაკეტილი ტრანსპორტის ან ხალხის სავალი ნაწილი უახლოესი 15 წუთის განმავლობაში არ გაიხსნა, მთლიანი შეკრება ან მანიფესტაცია უკანონოდ ჩაითვლება, მიღებული იქნება გადაწყვეტილება შეკრების ან მანიფესტაციის შეწყვეტის შესახებ.^[7] 
• 
  
• - ასევე მოწესრიგების მიხედვით, შეკრების ან მანიფესტაციის მონაწილისათვის კანონის დარღვევის შესაწყვეტად 15 წუთის მიცემა არ გულისხმობს იმას, რომ თუ ეს მონაწილე ამ 15 წუთის განმავლობაში კანონის დარღვევას შეწყვეტს, მას ეს კანონდარღვევა არ ჩაუდენია.^[8]
• 
  
• - ადმინისტრაციულ სამართალდარღვევათა კოდექსის 174 პრიმა მუხლში შეტანილი ცვლილებების მიხედვით, ხალხის სავალი ნაწილის გადაკეტვა, ასევე ადგილის ან/და დროის, სვლაგეზის შეცვლის შესახებ შსს-ს მითითების შეუსრულებლობა გამოიწვევს ადმინისტრაციულ პატიმრობას 15 დღემდე ვადით (ორგანიზატორის შემთხვევაში 20 დღემდე ვადით).
• 
  
• - ეს ნიშნავს, რომ სისხლის სამართლის კოდექსის 347-ე მუხლის შესაბამისად, ამ ქმედებისთვის სახდელდადებული პირის მიერ იმავე ქმედების ჩადენა სისხლისაამართლებრივ პასუხისმგებლობას გამოიწვევს (თავისუფლების აღკვეთით ვადით ერთ წლამდე).

საქართველოს კონსტიტუციის 21-ე მუხლის 1-ლი პუ~ნქტი განამტკიცებს წინასწარი ნებართვის გარეშე შეკრების თავისუფლებას. ამავე მუხლის მე-2 პუნქტის მიხედვით, შესაძლოა დაწესდეს  წინასწარი გაფრთხილების აუცილებლობა. მნიშვნელოვანია, აღნიშნული არ იქნეს გაგებული ისე, რომ გაფრთხილების ვალდებულებამ de facto სახელმწიფოს თანხმობაზე დამოკიდებული გახადოს შეკრების თავისუფლებით სარგებლობის საკითხი.

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს მიხედვით, “შეკრების/მანიფესტაციის თავისუფლება, ჩვეულებრივ, მოიცავს შეკრების/მანიფესტაციის ადგილის შერჩევის თავისუფლებასაც კანონით გათვალისწინებულ გონივრულ ფარგლებში. შეკრების/მანიფესტაციის მიზნების რეალიზება ზოგჯერ იმაზეა დამოკიდებული, თუ ტერიტორიულად რამდენად ახლოსაა ის პროტესტის ადრესატთან, რამდენად მოსახერხებელია იმ კონკრეტულ ადგილზე ადამიანთა შეკრება ანდა რამდენად დიდი რეზონანსის გამოწვევა შეუძლია მას სწორედ იმ ადგილიდან. ძალზე ხშირად, შეკრება/მანიფესტაცია, მისი მიზნებიდან გამომდინარე, კონკრეტულ ადგილთანაა დაკავშირებული და გულისხმობს მის ჩატარებას ტრანსპორტის სამოძრაო ტერიტორიაზე და, ბუნებრივია, იწვევს ტრანსპორტის მოძრაობის შეფერხებას.^[9] საკონსტიტუციო სასამართლოს მიხედვით, საკონსტიტუციო სასამართლოს დამკვიდრებული მიდგომების შესაბამისად, შეკრების (მანიფესტაციის) უფლებას უპირატესობა უნდა მიენიჭოს, თუ მისი რეალიზება სხვათა უფლებების შეზღუდვის გარეშე შეუძლებელია, როდესაც გზის სავალი ნაწილის გადაკეტვა ობიექტურ აუცილებლობას წარმოადგენს.^[10]

მსგავსად, ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მიხედვით, შეკრების თავისუფლება მოიცავს თავისუფლებას, შეარჩიო შეკრების ადგილი და დრო.^[11] ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს მიხედვით, სახელმწიფომ უნდა გამოიჩინოს გარკვეული მიმღებლობა ისეთი შეკრებების მიმართ, რომლებიც ყოველდღიური ცხოვრების შეფერხებას იწვევს.^[12] ამასთან, გაფრთხილების სისტემის არსებობა, იმისთვის, რომ ადამიანის უფლებათა ევროპულ კონვენციასთან შესაბამისი იყოს,  არასდროს არ უნდა იქცეს de facto ნებართვის პროცედურად.^[13]

შეკრების ადგილისა და დროის შერჩევის შესაძლებლობის მნიშვნელობას ხაზს უსვამს გაეროს ადამიანის უფლებათა კომიტეტიც.^[14] კომიტეტი აღნიშნავს, რომ შეკრებისათვის ხელისუფლებისაგან თანხმობის აუცილებლობა ძირს უთხრის იდეას, რომ შეკრების თავისუფლება ძირითადი უფლებაა.^[15] კომიტეტის მიხედვით, გაფრთხილების სისტემა შეკრების უფლების შეფერხების მეთოდად არ უნდა იქცეს, და მხოლოდ შეტყობინების ვალდებულების შეუსრულებლობის გამო, პირს არაპროპორციული სანქციები არ უნდა დაეკისროს.^[16]

ქართული ოცნების მიერ ინიციირებული ახალი ცვლილებები, ისევე, როგორც 2024-2025 წლებში განხორციელებული სხვა საკანონმდებლო ცვლილებები, შეკრების თავისუფლებასთან დაკავშირებით, სცდება საქართველოს კონსტიტუციით და ადამიანის უფლებათა საერთაშორისო ხელშეკრულებებით უფლების შეზღუდვის საფუძვლებს და წარმოადგენს არა ლეგიტიმური მიზნის მიღწევის აუცილებელ და პროპორციულ საშუალებას, არამედ შეკრების თავისუფლების ეფექტიანი კრიმინალიზებისთვის გადადგმულ კიდევ ერთ ნაბიჯს.

“ქართული ოცნება”ცდილობს საქართველოს კონსტიტუციასთან, ადამიანის უფლებათა ევროპულ კონვენციასთან და პოლიტიკურ და სამოქალაქო უფლებების შესახებ საერთაშორის პაქტთან შეუსაბამო ნებართვის ინსტიტუტი დააფუძნოს. აღსანიშნავია, რომ ქართულმა ოცნებამ ნებართვას უკვე დაუქვემდებარა დახურულ საჯარო სივრცეში შეკრების და მანიფესტაციის ჩატარება.^[17] ახალი ცვლილებები, ფაქტობრივად, არ ტოვებს სივრცეს, რომელშიც შეკრება de facto თანხმობას არ ექვემდებარება და ართმევს ადამიანებს შესაძლებლობას, თავად აირჩიონ შეკრების ადგილი. ამასთან, ტროტუარზე შეკრების და მანიფესტაციის იმავე წესებისთვის დაქვემდებარება, რომელიც ტრანსპორტის სავალ ნაწილზე მოქმედებს, მიუხედავად იმისა, როიმ ასეთი ტიპის შეკრება საზოგადოებრი ცხოვრების ჩვეული რიტმის ბევრად ნაკლები ხარისხით შეზღუდვას შესაძლოა იწვევდეს, მიუთითებს, რომ შეზღუდვის მიზანი არა სხვათა უფლებების ან მართლწესრიგის დაცვა, არამედ შეკრება/მანიფესტაციებისთვის გაუმართლებელი დაბრკოლებების შექმნაა.

გასათვალისწინებელია, რომ ინიციირებული ცვლილებები არის გაგრძლება ავტორიტარული კანონშემოქმედების ტენდენციისა, რომლის ფარგლებშიც 2024-2025 წლებში შეკრების და მანიფესტაციების მომწესრიგებელ ნორმებში შევიდა არაერთი ცვლილება, გაიზარდა სანქციები, გაჩნდა ახალი ადმინისტრაციული და სისხლისსამართლებრივი პასუხისმგებლობების საფუძვლები, ძლიერად არის გაკრიტიკებული საერთაშორისო ინსტიტუტების, მათ შორის ვენეციის კომისიის და ეუთო ოდირის მიერ.^[18] 

აშკარაა, რომ ამ გზით ქართული ოცნება შეკრების თავისუფლების ფაქტობრივ გაუქმებას ცდილობს.